Even een frisse neus halen

“Heb je in je boek nog verteld over die ene keer dat je broer mij de hele avond heeft opgesloten in zijn eigen huis?” Vraagt mij oom mij afgelopen week toen ik hem sprak over het boek.

“Je weet wel, die ene keer dat ik spontaan bij hem op visite ging in Cuijk. Toen vroeg hij mij wat ik wilde drinken?

Dus ik bestelde een kopje koffie. Maar omdat de oploskoffie-pot nog dicht zat leverde het veel stress in zijn hoofd dat de koffiepot voor deze onverwacht langsgekomen oom open moest. Hij kreeg er zoveel stress van dat hij boos de deur uit is gelopen. De voordeur netjes op slot gedraaid, zoals op het briefje naast zijn deur staat. Net als dat hij de sleutels niet moet vergeten. Alleen zat ik nog binnen! Uren heb ik op je broer zitten wachten. Zonder koffie. Ik kreeg ook lichtelijk stress en claustrofobie, want ik kon ook niet uit een raam van 1 hoog naar beneden springen. Het werd inmiddels donker en ik bleef hem echt vaak bellen op zijn mobiel. Hij nam niet op. Tegen 01.00 uur ’s nachts kwam hij vrolijk weer binnen. “Hey lieve oom, ik was even lekker een stukje wandelen. Je weet wel, het grote rondje, die langs de Mc Donalds’ en door het bos. Heerlijk!”